کاکادو در باغ پرندگان تهران

باغ پرندگان تهران،یکی از محبوب‌ترین مقاصد تفریحی در تهران است که هر ساله بسیاری از گردشگران و علاقه‌مندان به حیوانات و پرندگان از سراسر شهر و حتی کشور به این مکان سفر می‌کنند. در این باغ پرندگان، شما می‌توانید با انواع پرندگان مختلفی از جمله پرندگان گرمسیری مانند طوطی کاکادو آشنا شوید.

طوطی کاکادو یکی از پرندگانی است که در این باغ پرندگان به راحتی قابل مشاهده است. این پرنده با رنگ‌های زیبا و براق و هوش فوق‌العاده‌ای که دارد، همه را شگفت‌زده می‌کند. علاوه بر این، باغ پرندگان تهران با آب‌نمای زیبا و طبیعت شگفت انگیز خود، یکی از زیباترین مکان‌های تفریحی تهران است که برای گردشگران و توریست‌ها نیز جذابیت زیادی دارد.

مشخصات ظاهری 

رنگ: مشکی، خاکستری، صورتی، سفید
اندازه: بزرگ، متوسط
طول عمر: بیش از 30 سال
صداها: با آواز ارتباط برقرار می کند.
نحوه تعامل: بسیار اجتماعی

این پرنده با داشتن پرهای تزیینی زیبا به عنوان تاج و رنگ های سفید، صورتی، خاکستری و مشکی از دیگر گونه های طوطی ها متمایز می شود. کاکادوها بسیار اجتماعی بوده و به خوبی با انسان ها معاشرت می کنند. ابعاد و اندازه این طوطی ها از متوسط تا بزرگ متغیر است.

منطقه بومی / زیستگاه طبیعی

بیست و یک گونه کاکادو وجود دارد که به خانواده طوطی های کاکلی یا کاکل دار تعلق دارند. گونه های مختلف کاکادو بومی استرالیا، اقیانوسیه، اندونزی، جزایر سلیمان و گینه نو هستند.

مراقبت و تغذیه

کاکادوها به قفس خوش ساختی نیاز دارند که نه تنها مانع فرار کردن این پرندگان می شود، بلکه جلوی تخریب کردن آن ها را گرفته و محکم و مقاوم است. این طوطی ها به وسایل محکم و مناسبی برای جویدن نیاز دارند. این پرنده ها نسبت به سایر گونه های طوطی وابسته تر بوده و نیاز بیشتری دارند؛ بنابراین صاحبان آن ها باید ابتدا مرزها را تعیین کنند، در غیر این حتی صورت ممکن است پرنده برای جلب توجه فریاد بزند! هنگامی که به تازگی این پرنده را به خانه آوردید نباید به او به طور بی وقفه توجه کنید. بلکه باید با دادن اسباب بازی های مختلف و ایجاد فرصت ها و امکانات سرگرم کننده دیگر به جای توجه مداوم، به او یاد دهید که چگونه خود را سرگرم کند؛ به خصوص در زمان هایی که شما و سایر اعضای خانواده فرصت کافی برای بازی کردن و معاشرت با او را ندارید.غذای کاکادوها باید مغذی و کامل بوده و حاوی عناصر مهم و ضروری باشد. این پرندگان، طوطی هایی خوش گذران، با هوش و پر انرژی هستند؛ بنابراین غذای آن ها باید این صفات را منعکس کرده و انرژی لازم برای آن ها را نیز تامین کند. کاکادوهای وحشی که در طبیعت زندگی می کنند، تمام طول روز به دنبال دانه و آجیل و نارگیل و غلات می گردند. مانند همه طوطی ها، مواد غذایی مورد نیاز کاکادوها نیز تنها با دانه ها تامین نمی شود و نباید فقط به رژیم غذایی مبتنی بر دانه ها اکتفا کرد. این پرندگان باید غذای خود را دوست داشته باشند و در عین حال تمام مواد لازم را از آن دریافت کنند؛ گلوله ها و توپک های مواد غذایی مانند توپک های آجیلی که شامل دانه ها، آجیل ها و سایر مواد مغذی هستند، می توانند گزینه مناسبی باشند.

شخصیت و رفتار شناسی

کاکادوها معمولا به عنوان پرنده های با هوش، احساساتی و عاطفی توصیف می شوند و بسیاری از افرادی که از این پرنده به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کنند، زندگی با یک کاکادو را به زندگی با کودکی دو ساله تشبیه می کنند و می گویند که گاهی اوقات این پرنده اشتباهات و کج خلقی هایی که از یک کودک سر می زند را از خود نشان می دهد.

آواز خواندن و صحبت کردن

طوطی های کاکادو صدای خیلی بلندی دارند؛ به خصوص در زمان های مشخصی از روز مانند طلوع و غروب آفتاب و هنگامی که می خواهند جلب توجه کنند. اگر این پرندگان آموزش ببینند، می توانند در حد چند کلمه و عبارت صحبت کنند.

بهداشت و شرایط متداول

اگر طوطی های کاکادو ملوکان (Moluccan cockatoo) از تحریکات ذهنی و توجه کافی و سرگرمی های لازم بهره مند نشوند، به نشانه اعتراض شروع به کندن پرهای خود می کنند و به خود آسیب می زنند. اگر رژیم غذایی این پرنده ها حاوی مقدار زیادی چربی باشد، آن ها ممکن است به بیماری کبد چرب و چاقی دچار شوند. از دیگر بیماری هایی که این پرنده ها در معرض ابتلا به آن قرار دارند، بیماری های پر و منقار (PBFD) است.

 
فلامینگو یا مُرغ آتشی

پرنده‌ای است از راستهٔ بال‌آتشی‌سانان. فلامینگو پرنده‌ای است با پاهای دراز و منقاری منحنی و گردنی بلند خمیده، آبچر بابدنی بسیار کشیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است.
در پروازها باها و گردنش کشیده و قدری پائین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرد. بالهایش ترکیب زیبائی از رنگهای سرخ و سیاه است. پرنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری چرک است.

فلامینگو چیست؟

فلامینگو به آرامی راه می‌رود ودر حالیکه سر ومنقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینگو از ۹۰/۰ تا ۵/۱ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینگوها حلزون و گیاهان آبی را می‌خورند. این پرندگان بصورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی می‌کنند.

راسته‌ای بال‌آتشی‌سانان که فلامینگو به آن تعلق دارد از پرندگان آبزی و بزرگ‌جثه هستند که غذا را از منقار خمیده و صافی‌مانند خود می‌گذرانند.

تغذیه و زیستگاه

فلامینگو ها در مرداب‌های ساحلی کم عمق. مانداب‌های حاصل طغیان دریاچه‌ها، لجن‌زارها و غیره به سر می‌برند.
رژیم غذایی فلامینگو سخت پوستی به نام آرتمیا می‌باشد.

مشخصات ظاهری

این پرنده، ۱۳۰ سانتی متر طول دارد، که با پاهای بلند و گردن دراز، در رنگ های صورتی و سفید، یا منقار به پاتیین برگشته، از سایر پرندگان کنار آب چر متمایزمی شود. فلامینگو در مقایسه فلامینگو کوچک از جمعیت و پراکندگی بیشتری برخوردار است.

نر وماده همشکل اند ولی ماده اندکی کوچکتر است و سفیدی پرو بال ، به تدریج صورتی رنگ و سپس به رنگ قرمز تبدیل می شود. فلامینگوهای جوان به اندازه نصف فلامینگوهای بالغ اند و به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای دیده می شوند. فلامینگو کوچک به واسطه ی رنگ صورتی از فلامینگو متمایز است. روتنه سفید وبال ها و شانه هایش صورتی قرمز است. شاهپرهای اولیه و ثانویه سیاه و پاها و منقارش قرمز رنگ است. اما توک منقار سیاه است. هنگام پرواز، پاها و گردن را کشیده و در امتداد بدن قرار می دهد و سر را اندکی پایین نگه می دارد.

جفتگیری فلامینگو

سالی یکبار جفتگیری می‌کند؛ و لانه‌ای گلین برای تخمگذاری می‌سازد. بیشتر فلامینگوهای ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند ونر و ماده هردو به نوبت روی تخم می‌خوابند. پس از سی روز جوجه از تخم بیرون می‌آید. جوجه فلامینگو بعد از ۵ روز لانه را ترک می‌گوید وبه گروه فلامینگوهای جوجه می‌پیوندد. اما برای تغذیه به لانه‌ای که درآن تولد یافته و پدر ومادر برایش خوراک آماده کرده‌اند بازمی‌گردد. بعد از دوهفته خود به جستجوی خوراک می‌پردازد.

فلامینگو در محیط طبیعی از ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی می‌کند. بیشتر پرنده‌شناسان فلامینگوها را به چهار گونه تقسیم کرده فلامینگوهای بزرگ در آفریقا، جنوب آسیا و اروپا و جنوب آمریکای جنوبی و هند غربی زندگی می‌کنند. فلامینگوهای کوچک در دره بزرگ نشستی کنیا و تانگانیکا در آفریقا به سر می‌برند. فلامینگوهای دیگر دو گونه هستند. گونه کمیاب فلامینگوهای آندی وجیمس می‌باشند که در کرانهٔ دریاچه‌های بلند کوه‌های آند در آمریکای جنوبی به سر می‌برند. فلامینگوهای وحشی روزگاری در فلوریدای جنوبی می‌زیستند، اما مردم آنها را به خاطر برهای زیبایشان کشتند.

رفتار اجتماعی

فلامینگوها اغلب در دسته های بزرگ چندصدتایی دیده می شوند. این پرنده ها بیشتر فعالیت های خود، از جمله تغذیه، مهاجرت، لانه سازی و جوجه آوری را به صورت گروهی انجام می دهند.
فلامینگوها، برخلاف جثه ی بزرگشان، حیوانات بسیار ضعیفی هستند و حیوانات شکارگری مانند شغال، روباه و پرنده های شکاری، به راحتی آنها را شکار می کنند، به همین سبب، این پرندگان ترجیح می دهند که در گروه های بزرگ زندگی کنند تا امنیتشان حفظ شود. در دسته های بزرگ افراد بیشتری مراقب شکارچیان هستند و این امر، خطر شکار شدن را کاهش می دهد.

نقش تغذیه در رنگ بدن فلامینگو

رنگ بدن فلامینگوها کاملا سفید است اما بخشی از بال آنها قرمز یا صورتی است. این رنگ قرمز یا صورتی، به غذایی که آنها می خورند، بستگی دارد؛ بنابراین، اگر فلامینگوها برای مدتی غذاهای کاروتن دار (کاروتن همان ماده ای است که در هویج یافت می شود)، نخورند، رنگ صورتی و قرمز بال هایشان از بین می رود و خاکستری می شود.

آنزیم‌های موجود در کبد فلامینگوها رنگدانه‌های کاروتنوئید را که وارد بدن آنها شده است، تجزیه کرده و از تجزیه این رنگدانه‌ها مولکول‌هایی به رنگ‌های صورتی و نارنجی حاصل می‌شود که در بال‌ها، منقار و پاهای این پرندگان رسوب می‌کند. به همین دلیل معمولا گروهی از فلامینگوها که از جلبک‌ها تغذیه می‌کنند در مقایسه با فلامینگوهایی که جانوران کوچک ساکن آب‌ها را شکار می‌کنند، بسیار پررنگ‌تر هستند. اغلب برای فلامینگوهایی که در قفس از آنها نگهداری می‌شود،

برنامه غذایی خاصی که شامل گونه‌ای از میگوها و افزودنی‌هایی نظیر بتاکاروتن است در نظر گرفته می‌شود. این در حالی است که اگر برنامه غذایی آنها را تغییر دهیم این فلامینگوها به رنگ نارنجی نبوده و رنگ آنها در محدوده‌ای از رنگ سفید تا صورتی کمرنگ متغیر خواهد بود.

علت ایستادن فلامینگو بر یک پا

این موضوع یکی از اسراری بود که ذهن محققین را به خود مشغول کرده بود تا این که امروزه آن ها دلیل این کار فلامینگوها را کشف نموده اند.

محققین آتلانتا تبار، یکی از آنان Young-Hui Chang از موسسه جورجیا و دیگری Lena Ting از دانشگاه Emory بر روی طرز زندگی کردن این پرنده های زیبا (زنده یا مرده آن ها) آزمایشاتی کرده اند تا به مکانیزم فیزیکی آن ها آشنایی بیشتری پیدا کنند و دریابند که داستانی که پشت این گونه ایستادن وجود دارد چیست.

تهران، پایتخت ایران، یک شهر بزرگ و پرجمعیت است که بسیاری از مکان‌های دیدنی جذاب دارد. اگر به دنبال دیدن جاذبه‌های توریستی در تهران هستید، باغ پرندگان تهران یکی از بهترین مقاصد است. این باغ پرندگان به وسعت ۵ هکتار در شمال شرقی تهران واقع شده است و بیش از ۱۵۰ گونه از پرندگان را در خود جای داده است.

در باغ پرندگان تهران
فلامینگوها به عنوان یکی از محبوب‌ترین پرندگان مهمانان خود را استقبال می‌کنند. این پرنده با جسم بلند و پوست صورتی و نازک، دیدنی و جذاب است. فلامینگوها در آب‌های مصنوعی باغ پرندگان قرار گرفته‌اند و به آسانی قابل مشاهده هستند.علاوه بر فلامینگوها، باغ پرندگان تهران دارای پرندگان دیگری همچون عقاب، جغد، قرقاول، اردک و … می‌باشد. این باغ پرندگان با محیطی طبیعی و آرامش بخش، جاذبه بسیاری از بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند.

باغ پرندگان تهران

اگر شما نیز از دوستداران پرندگان هستید و به دیدن آن‌ها از نزدیک علاقه مندید، نباید فرصت دیدن و بازدید از باغ پرندگان تهران را از دست بدهید. تماشای فلامینگوها و حرکات جالب آن‌ها، دیدن طاووس‌های زیبا و حتی تماشای شاهین و عقاب از زیبایی باغ پرندگان است. در این باغ می‌توانید با انواع مختلف و حتی گونه‌های شناخته نشده از پرندگان آشنا شوید و آن‌ها را از نزدیک تماشا کنید.  
با وسعتی حدود 86 هکتار یکی از بزرگترین باغ‌ پرندگان در ایران می‌باشد که به دو فاز 1 و 2 احداث شده است. فاز 1 این باغ با وسعت 17 هکتار و فاز 2 با وسعت 6 هکتار در اختیار بازدیدکنندگان قرار گرفته است.
همچنین، این باغ با داشتن بیش از 160 گونه پرنده و بیش از 8000 بال پرنده، از جمله مقاصد محبوب طبیعت‌گردانان و علاقه‌مندان محسوب می‌شود.این باغ نقطه‌ای است که از جنبه‌های طبیعت‌گردی، آموزشی و تفریحی به بازدیدکنندگان خدمات ارائه می‌دهد.
همچنین، از مراکز مهم برای نگهداری و حفاظت از گونه‌های مختلف سراسر دنیا محسوب می‌شود که بزرگترین باغ پرندگان محفوظ شده با توری در دنیا میباشد.از شاخصه‌های باغ میتوان به طراحی زیبا و منحصر به‌فرد محوطه باغ اشاره کرد.
محوطه را مسیرهای سنگفرش شده که توسط درختان و گل‌های زیبایی محصور شده، دربر گرفته‌است. سایه‌بان‌هایی از جنس چوب، نی و پوشال،در باغ نیمکت‌های چوبی با طراحی‌های متنوع، آلاچیق‌های چوبی، عدم وجود تیر برق یا تأسیسات اضافی، تابلوهای راهنمای طرح چوب با خط نستعلیق، آبشارهای کوچک و زیبا و طراحی هوشمندانه برکه‌ها و پل‌های چوبی آن از شاخصه‌های این باغ می‌باشد.

آدرس : تهران،اتوبان بابایی،بلوار کوهستان،باغ پرندگان     

خرید بلیط